จะว่ายังไงดีเอาเป็นว่ามันรู้สึกอบอุ่น -_-
รู้สึกเป็นที่ที่นึงที่ทำให้สบายใจ มีคนอยู่ข้างกายประมาณนั้น สนุกสนานดีเป็นส่วนนึงในชีวิตประจำวัน
สุดท้ายรักทุกคนว่ะอยู่ด้วยกันไปนานๆ
#allabtEC From carter.
บอกก่อนเลยว่าตอนที่เมเนปิดคลับไป
ฉันโหวงในใจมากนะ ใจจริงไม่อยากให้ปิด
แต่ก็คงห้ามไม่ได้ สำหรับฉันฉันว่าบ้านหลังนี้อบอุ่นดีนะคะ คนในบ้านก็ดูน่ารักดี
จากใจของฉันอยากจะบอกว่าเวลาฉันเข้าทวิตมาที่บ้านหลังนี้ทีไรฉันรู้สึกสบายใจทุกครั้ง บ้านหลังนี้มักจะทำให้ฉันยิ้มได้ หัวเราะได้เกือบทุกครั้ง ขอบคุณจริงๆที่กลับมา
รีคลับแล้วทำให้ฉันนึกถึงบรรยากาศเก่า อย่าปิดไปอีกล่ะ
ฉันตกหลุมรักบ้านหลังนี้เข้าแล้วล่ะ .ยิ้ม
ตั้งแต่แรกที่เข้ามา ตอนแรกก็รู้สึกว่าจะอยู่ได้ไหมนะ
ฉันจะเป็นโซจูที่เข้าบทได้ดีรึเปล่า
ฉันจะทำตามกฎได้ไหม แต่ก็ลองเข้ามา
พอได้เข้ามาจริงๆแล้ว เมเนเป็นคนแรกที่ทำให้รู้สึกสนิทใจขนาดนี้ รองมาก็เบียร์ล่ะ ช่วงแรกโซรู้สึกว่าเมเนน่ากลัวอยู่นะ .ขำ
แต่ตอนนี้นี่..ไม่เลย :')
ทุกคนที่นี่เหมือนเป็นครอบครัวเลยล่ะ ถึงแม้จะไม่ได้อยู่กันบ่อย
แต่ความรู้สึกเวลาเข้ามาเจอเมนชั่นของคนที่นี่แล้ว
มันเหมือนครอบครัวทักทายเลยนะ ขอบคุณที่ให้โซมาอยู่ที่นี่
เป็นสมาชิกในบ้านคนนึง โซอาจจะไม่ได้สนิทกับใครมากหรือว่าผูกพันกับคนอื่นๆเท่าที่เขาสนิทกันมาก่อน
แต่ก็...รักที่นี่ไม่แพ้กันนะ
ยอมรับว่ามีบ้างที่รู้สึกว่าเหมือนกลายเป็นคนนอกล่ะ
แต่มันอาจจะเป็นแค่ชั่ววูบเท่านั้นเอง
แถมไม่ได้เป็นกับทุกคนด้วย
เพราะฉะนั้นจึงไม่ต้องไปใส่ใจมันนะเมเน
อื่นๆก็ดีใจที่ได้เข้ามาคุยมาเป็นส่วนนึงของบ้านEC
ฝากตัวต่อไปด้วยล่ะ :')
ฉันพิมพ์แบบนี้หรือพูดพวกนี้ไม่เก่ง...
เลยอาจจะงงไปบ้างนะ อย่าว่าฉันเมาล่ะ! :'(
#โซลืมไปเลยว่าต้องพิมพ์ส่ง #แต่ส่งแล้วนะ #ฉันรอดแล้วย่ะ
จนถึงวันนึงที่เมเนมาปล่อยบอมบ์กลางแอคว่าจะปิดคลับ
มันเป็นความรู้สึกที่.......................
เดี๋ยวๆ ล้อเล่นรึเปล่า ไม่เอาดิ ไม่โอเคเลย T__T
หลังจากนั้นฉันก็คิดไงไม่รู้
เข้ามาส่องในแอคเมเนแล้วก็กดดูในบอร์ดเก่า คิดถึงมากจริงๆ
จนฉันใช้แอคจริงเมนชั่นไปว่าคิดถึงจัง.... แล้วอยู่ๆ
เมเนก็มาตอบเมนชั่นว่ากลับมาแล้ว
ฉันนี่ร้องไห้แรงและหนักมาก คิดว่าใครมาแกล้งรึเปล่า
แต่ไม่เลย เมเนกลับมาเปิดบ้านแล้วจริงๆ ฉันนี่พุ่งใส่เมเนแรงมาก
เมนชั่นไปออมันตอนนั้นเลย
ฉันโกรธมากๆที่เมเนกล้าทิ้งบ้านไปรอบนึง
โกรธมากจริงๆเฟ้ย ถ้าอยู่ใกล้ๆจะบ้องหูให้ลืมทางกลับบ้านเลย เพราะงั้นชดใช้กรรมของเมเน ด้วยการสัญญาว่าจะไม่ทิ้งที่นี่ไปไหนอีกซะ
ฉันคิดถึงและรักที่นี่มากจริงๆ รวมถึงนี่เป็นแอคบอทที่ฉันรักมากที่สุด ฉันก็ไม่คิดว่าจะผูกพันกับที่นี่มากขนาดนี้
ก่อนหน้านั้นฉันคิดว่าที่นี่ก็เหมือนแอคอื่นๆ
ก็แค่เล่นๆตอบๆแต่มันกลับไม่ใช่เลย
เวลาที่ฉันเหนื่อยหรือเฟลพอฉันนึกถึงที่นี่
ก็รู้สึกว่า ดีจัง..อย่างน้อยฉันก็ยังมีที่พึ่งพิง มีคนที่คอยทำให้ฉันยิ้ม หัวเราะอยู่ในนี้ ฉันยังมีครอบครัว ฉันยังมีพวกเขา
ฉันยังมีENCORE
สวัสดีฉันเนออนECน้องเล็กของบ้าน
ความในใจที่มีต่อที่นี่หรอ? อืมมมมมม...
เริ่มแรกฉันก็แค่อยากหาบอทแจ่มใสเล่นฉันก็ไล่ดูในบอร์ดสยามโซน นั่งดูไปหลายคลับหลายบ้านมากๆก็ไม่เจอบ้านที่ถูกใจสักที
เพราะเข้าไปส่องในแอคของเมมเบอร์แล้วฉันรู้สึกว่าอยู่ที่นั่นไม่ได้แน่ๆ เขาฟิคบทยังไม่แน่นพอ.. #เรื่องมากอีกฉัน
จนมาเจอที่นี่...
ฉันรู้สึกว่าที่นี่โคตรเข้มงวดเลย ถ้าดูจากภายนอกนะ
ทุกคนดูเข้าบทตัวละครและเล่นกันได้เป็นตัวละครนั้นๆมาก
ตอนนั้นฉันกลัวเมเนสุดๆเลยล่ะ ทำใจตั้งนานกว่าจะทักไปออ //หัวเราะ
แต่พอคุยกับเมเนรอบนั้น ข้อมูลของนางสาวเนติมาในหัวฉันขาดๆหายๆลืมบางข้อที่เมเนถามมา อย่างที่ถามว่าเนออนอยู่สีอะไร...
ฉันลืมอันนั้นออสดจริงๆ ไม่ทำการโกงเปิดนิยายหาไม่เจอ...
ฉันก็บอกไปเลยว่าจำไมได้ ยังมานั่งคิดอยู่เลยว่าตอบไปงั้นจะรอดมั้ย
เมเนดูดุ๊ดุนี่ว่าถ้าเมเนมีลูกจะขอไปเฝ้าหน้าบ้านหน่อย...
แล้วฉันก็ผ่านเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวEC
ทุกคนดูรักและเอ็นดูฉัน คอยเล่นนู่นเล่นนี่ด้วยกัน
Finally, this family make me feel
as same as real family
They don't care who i am
Where i'm from, what i did
As long as family
And i already know that I'm exactly
where I'm supposed to be now
Now I've found who I am
I'm part of ENCORE family
sincerely thanks.
ป.ล.ล. ผมเขียนรอบเดียวโดยไม่ย้อนอ่านอะไรทั้งนั้น
ไม่งั้นมันจะเป็นการปรุงแต่งคำ
ด้านดีไปแล้วก็มีด้านลบ
ด้านลบแรกที่ผมเห็นจากที่นี่คือกับบางคน เหมือนมันมีระยะห่างที่กั้นไว้อยู่ (อาจจะด้วยบทด้วย) แต่จะดีมากถ้าเวลาคุยมันเป็นกันเองแบบครอบครัวจริงๆ
ป.ล. อันนี้ส่วนตัว
ผมมีแอบเกรงๆกลัวๆว่าที่วาดรูปให้ ไปทำให้ใครรู้สึกไม่ดีกับผมรึเปล่า แต่ผมทำให้เพราะชอบจริงๆ ไม่ได้คิดจะเอาใจเมเนหรือเอาหน้า แถมบางทีผมก็ยังรู้สึกว่าควรไปเล่นเฮียสามแทนดีเลยไหม (แต่ก็คงไม่)
ผมไม่เคยวาดรูปให้ที่ไหนเลย ที่นี่ที่แรก และอยากเก็บไว้เป็น memory ด้วย
สุดท้ายนี้
ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเขียนเรียงความที่วันพ่อวันแม่ให้เขียนเลย ขอเกลียดเมเนจนกว่าจะอ่านประโยคนี้จบครับ
เมื่อประโยคนี้จบคือผมไม่เกลียดแล้ว -_-
ผมบรรยายไม่เก่ง เพราะถนัดสื่อเป็นรูปมากกว่า
เริ่มจากแรกๆผมก็แค่มองแต่ไม่คิดจะเข้าเพราะรู้สึก
กลัวว่าจะเล่นเบียร์ให้เป๊ะตามที่ต้องการไม่ได้
แต่พอได้เข้ามาจริงๆแล้ว คนที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น
ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองคุยกับบอทเลยแม้แต่นิด
ผมรู้สึกว่าตัวเองคุยกับ 'ตัวละคร' มากกว่า
ปกติผมเรียกคลับที่อยู่ว่าคลับตลอด
ยกเว้นที่เนี่ยแหละที่เรียกว่าบ้าน
เรียกคนในคลับว่าคนในครอบครัว
เพราะทุกคนที่นี่ทำให้รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
(ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหมด้วยแต่นี่มันเป็น
opinion ของผมน่ะ)
อธิบายความในใจไม่ได้ แค่จะบอกให้รู้ไว้ว่า
ผมไม่วาดรูปให้ใครง่ายๆ ถ้าไม่ชอบและถูกใจจริงๆ
และผมอยากวาดไปเรื่อยๆจนกว่าจะไม่อยู่กันไปข้าง
IN MY MIND <3
ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีค่ะ.. ปิงปิงเป็นสมาชิกใหม่ที่เข้ามาทีหลัง ทีแรกคิดว่าจะเข้ากับใครไม่ได้ซะอีกเพราะสมาชิกเก่าที่นี่ดูรักใคร่กันมากเลยค่ะ พออยู่ไปสักพักก็รู้สึกว่าพี่ๆเพื่อนๆในบ้านน่ารักและให้การต้อนรับดีนะคะ เมเนเองที่เป็นคนเฒ่าคนแก่ของบ้านก็เป็นผู้นำที่ดี ให้คำปรึกษาได้ อยู่ด้วยแล้วสบายใจดีค่ะ แอบสารภาพว่าเป็นแฟนคลับบ้านนี้มาตั้งแต่สมัยเมื่อก่อนที่เคยเปิดแล้วแต่เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอยู่ด้วย เป็นบ้านที่น่ารักและอบอุ่นมากๆเลยล่ะค่ะ♡
บ้านหลังนี้ไม่ว่าจะเมื่ อก่อนหรือตอนนี้เป็นบ้านที่ผมรู้สึกอบอุ่น สนุกเวลาได้แซวคนอื่น ทุกคนดูเข้ากันได้ดี ต้องอมยิ้มไปทุกครั้งเวลาที่อ่านบทสนทนาของแต่ละคนมันทำให้ผมฮานะบางที ขอโทษที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไร แต่จะเข้ามาให้บ่อยมากขึ้นครับ อยากให้อยู่ด้วยกันนานๆนะ
22/02 : วันนี้ถือว่าเป็นวันที่ผมกลับเข้ามาที่นี่อีกครั้ง
ด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ บอกตามตรงว่าถึงผมจะเข้ามาได้แล้ว
แต่ก็ยังกังวลอยู่เสมอว่าจะเป็นสัตยาได้สมจริงแค่ไหนกัน
ไม่อยากทำให้เมเนฯ และใครหลายคนผิดหวัง รวมทั้งตัวผมเอง
ผมรู้สึกว่าเมเนเป็นคนที่เก่งแล้วสุดยอดในทางคำพูด
และควบคุมคนมากๆ ผมประทับใจในตัวคุณเสมอ
สำหรับเมมเบอร์ทุกคนในคลับถึงผมจะไม่ค่อยได้คุยอะไรมาก
แต่ผมก็อยากหาเวลามาสนุกกับทุกคนนะครับ
จะพยายามหาเวลาเข้ามานะ
ผมคิดว่าเป็นบ้านที่อบอุ่นหลังหนึ่งที่ผมเคยอยู่มา
มีเมเนคอยตามจี้พวกผมตลอด
เมเนที่ใส่ใจรายละเอียดในทุกๆเรื่องทุกๆเทศกาล
และที่สำคัญใส่ใจสาวๆเป็นพิเศษ
ผมชอบบ้านหลังนี้มาครับ เพราะทุกคนคือครอบครัวของผม มีเฮียหนึ่งเมนมาหาผมตลอดใส่ใจผม
มีซ้อที่สวยที่สุดในปฐพี ขอบคุณที่นี่มากครับ
รักบ้านนี้นะคะ
บ้านนี้ได้สอนอะไรให้ฉันหลายอย่างเลย
ยังสัมผัสได้ถึงบรรยากาศเดิมครับ ผมยังได้เจอทุกคนที่เคยเจอ รวมทั้งทำความรู้จักกับคนใหม่ๆ ถึงจะมีบางจุดที่ยังดูไม่ลงตัวบ้าง อาจเป็นเพราะตอนนี้ทุกคนไม่ค่อยว่าง หลังจากนี้มันคงจะดีขึ้นครับ คุณอย่าเพิ่งงอแงบ่นเหงานะ
แต่ถึงแบบนั้นผมก็ไม่เคยมองว่ามันร้าง หรือเหงา
เพราะผมก็ยังมีบ้านอยู่นี่ -_-
และยังไงเมื่อทุกคนรู้สึกคิดถึงเค้าก็จะกลับมา
ps.ผมตั้งใจว่าจะพยายามเข้ามาทุกวันเพื่อชดเชยการมาดึก
แต่ช่วงนี้มีธุระติดพันหายไปช่วงใหญ่ ขอโทษด้วยครับ -_-;
และกับบางเหตุผล ผมยังคุยกับคนอื่นไม่ค่อยโอเค
ว่าไปตามบทไม่ได้ เพราะผมยังไม่ชินกับกับบทของอีกฝ่าย
ขอเวลาหน่อย จะพยายามทำความเข้าใจให้เยอะขึ้นครับ
